เมื่อหลายปีก่อนผมเขียนเรื่องเกียวกับแมวชื่อกระบองเพชรไปหนนึง (ฮะ..จะหกปีแล้วเหรอวะ…ไวโคตร) กระบองเพชรคือตัวที่ก้มหน้า มันเริ่มจากว่าไอ้เพชรเนี่ย มันไปกัดกับชาวบ้านแล้วเป็นแผลเป็นหนองบ่อย จนผมเริ่มจะทำแผลแมวด้วยตัวเองเบื้องต้นเป็นแล้ว แต่หนนี้มันเป็นแผลที่แก้มซึ่งมันเป็นพังผึดแข็งอยู่ก่อน แผลมันก็ไม่ยอมหายเพราะพังผืดแข็ง ติดเชื้อเป็นหนองเรื้อรัง สุขภาพก็ย่ำแย่ เดินไม่ตรงทาง(เติมมันก็เดินเบี้ยวอยู่แล้ว) ไม่มีแรงกระโดดขึ้นโต๊ะกินข้าว หาตัวก็ไม่ค่อยเจอเพราะมันอยู่นอกบ้าน จนพาไปหาหมอ หมอเลยจับผ่าทั้งกระบิเลย รื้อพังผีดออกหมด คว้านเนื้อตรงแก้มที่เป็นหนองจนโบ๋เพื่อไม่ให้ติดเชื้อลุกลาม เวลาผ่านไปแผลมันก็ดีขึ้น แต่สุขภาพยังแย่เหมือนเดิม ไม่มีแรงเดิน โซซัดโซเซ หมอบอกว่ามันผอม อาจจะเป็นโรคไตวายด้วย ลองเจาะเลือดดูก็พบว่าค่าไตสูงมาก ปกติแมวเป็นโรคไตจะไม่มีหายอยู่แล้ว ทำได้แค่ดูแลสุขภาพ พอเอากลับมาบ้านก็ไม่ค่อยจะกินอะไร ด้วยความที่ว่าป่วยอยู่ ก็เลยให้มันอยู่ในบ้านได้ (ปกติจะไม่ให้มันเข้าบ้าน เพราะมันเยี่ยวใส่โน่นนี่จนเหม็นไปหมด) เพราะคิดว่าเป็นโรคไตผสมกับอาการแย่มาก เลยทำใจไว้แล้วว่าคงไม่น่ารอด ข้าวอะไรก็ไม่ค่อยกิน นอนพะงาบๆ … Continue reading 414 | แมวกับหมา